Vorige week belandde ik spontaan in een new age winkel in een afgelopen dorpje op het platteland. De winkel is alleen op zaterdag open, dus als vanzelfsprekend was ik niet de enige die kwam rondneuzen. De winkelier was twee mannen aan het helpen, een vreemd duo, dat ik aanschouwde als Hagrid en Lucius Malfoy, samen op pad. Ik probeerde niet naar het gesprek te luisteren, maar ja.
Hagrid bleek een soort healer, op zoek naar kruiden voor bepaalde klanten waarmee hij niet verder kwam. De winkelier liet hem allerlei kruiden zien voor het verbannen van demonen en djinns. Om mensen te verlossen van bezetenheid en duistere geesten. Termen die ik zelf niet zo snel gebruik, maar de bedoeling was duidelijk.
De Amazone is Europa
De winkelier benadrukte meerdere malen dat de kruiden die hij liet zien, native waren aan Europa. Dat we geen palo santo, cederhout en witte salie nodig hebben (die hij ook verkocht). Dat bijvoet en alruin betere keuzes waren. In stilte juichde ik deze man toe, zó fijn als iemand hier bewustzijn omheen creëert. Want uiteraard kwam Hagrid voor de native american artikelen, maar hij ging naar huis met native europese artikelen.
Lucius bemoeide zich ermee en zei op een gegeven moment: “het schijnt dat er in de Amazone een kruid is voor íedere ziekte”. True enough, maar dat geldt óók voor Europa. We weten enkel niet alles meer over onze geneeskrachtige planten. Tradities en oude wijsheden zijn verloren gegaan, in de Amazone vind je nog ‘originele’ tribes met alle kennis van hun tradities.
Ceremonies & rituelen
Daarnaast geloof ik diep dat de kruiden uit de Amazone zo goed werken door de manier waarop ze gebruikt worden. In ceremonie, met rituelen, aandacht. In plaats van in een potje capsules van de Holland & Barrett, waarbij je al snel denkt: ‘hm, werkte niet’.
Goh.
Wat hebben we wél?
Feit blijft natuurlijk dat ons ecosysteem is aangetast en onze kruiden daardoor niet altijd de voeding krijgen die hun ware kracht naar bovenhaalt. Dat er in Europa waarschijnlijk ook veel krachtige kruiden verloren zijn gegaan door ontbossing: er is geen omgeving meer waar deze kruiden graag groeien, dus ze groeien niet meer.
Maar laten we vooral kijken naar de kruiden die we wél hebben. Hier, op eigen bodem. Wat kunnen we gebruiken dat niet leidt tot ontbossing van de Amazone en vliegtuiguitstoot? Kunnen we onze wijsheid weer vergroten en doorgeven? Nieuwe tradities en eeuwenoude kennis creëren?
Iedere keer als ik hieraan denk ben ik zó blij dat ik afgelopen jaar ben gestart met de opleiding Kruidengeneeskunde bij het Kruidenrijk. Het geeft me rust dat ik iets échts leer, iets tastbaars. Het helpt me in dieper contact te komen met Moeder Aarde. Het doet me herinneren.
Remember the light,
Charelle
P.S. Op de foto zie je mij met bijvoet, een inheems Europees kruid. De foto is gemaakt door Eva Bours.
Pin voor Later:
