Al sinds de zomer voelde ik het: de uitnodiging tot vertraging. Het was een verlangen. Naar rust, naar veiligheid, naar uit de Instagram rat race stappen. Ik was moe. Dus ik luisterde. Ik zette vijf stappen terug met Remember The Light, verstopte me op Instagram en sloot de Medicine Woman Business Academy. Een programma dat al vanaf het begin niet lekker stroomde, een creatie van mijn mind, recht tegen mijn eigen teachings in.
Mijn andere bedrijf
Mijn focus kwam te liggen op mijn andere bedrijf, een tekstschrijfbureau. Van origine ben ik copywriter en voordat ik Remember The Light startte werkte ik in de reclamewereld. Mijn tekstschrijfbureau stroomde binnen no time enorm lekker. Ik kreeg schrijfopdrachten in mijn inbox zonder er iets voor te hoeven doen. Ik krijg hier vaak vragen over, hoe ik aan schrijfopdrachten kom. Het antwoord? Ervaring, mijn naam gevestigd hebben, tijd, actieve constantie acquisitie. Keep going.
Mezelf horen
Het voelde lekker, deze stroom. Als de bedoeling. Voor mij was het overduidelijk dat ik hier mijn aandacht op mocht vestigen voor nu. Het bracht rust, mezelf niet constant te hoeven laten zien op Instagram, in een podcast. En toch ook weer niet. Want waar ik naar verlangde, was de rust om mezelf te horen. Juist te weten wat ik wilde delen op Instagram. Maar die rust, kwam niet.
Ik mediteer, wandel en zit dagelijks met mezelf in een theeceremonie. Dan hoor ik mezelf. Mijn ziel. Soms oppervlakkig, soms diep. Dan denk ik: oh, ja! Mijn lievelingsgevoel. Een gevoel dat me in verbinding brengt met de puurheid van het leven en de puurheid van wie ik ben. Het herinnert me. Remember The Light.
Mijn innerlijke licht, de lichte manier van werken, het licht waar we vandaan komen en weer naartoe gaan.
Een diepe uitademing. Dat is hoe het voelt. Ooooh ja.
Meer en meer
En toch bleef ik stil. Verschuilend achter mijn schrijfopdrachten, die zich maar bleven opstapelen. Maar en meer. Ja, ik hoorde mezelf. Maar ik kon er geen uiting aan geven. Niet op de manier die ik wilde.
Ik voelde steeds meer onrust en stress in mijn lijf. Mijn lichaam gaf heel duidelijk aan: klaar. Teveel. Dit is het niet. Dit kan zo niet meer. Je hebt iets te vertellen en je hebt het te leven.
Wat ik te vertellen heb is me meer dan duidelijk: slow marketing. Ik ben gek op strategie, ben er een ster in. Niet alleen in mijn bedrijf maar ook in mijn dagelijks leven. En dat eindeloze ‘strategizing’, dat is wat er teveel is geworden. Het is klaar. Nóg meer terug naar mezelf. Nóg meer flow. Nóg meer vertrouwen in het ritme van de natuur. Leven.
Overgave
Twee weken geleden kreeg ik een baan aangeboden. Ik heb ‘ja’ gezegd. Het voelt als een rust die ik mag gaan ervaren. Mogen ontvangen zonder dat ik per se de wereld verander. Een grote les voor mij. Misschien herken je hem wel.
Een overgave aan het universum. Aan gedragen worden. Mag dat? Mag ik gedragen worden door ‘Het Systeem’? Ik denk het wel. Want het is vanuit die gedragenheid dat ik weer dicht bij mezelf kan komen. Ik nóg dieper kan ervaren wat het betekent, slow marketing, slow living.
Het feit dat ik dit nu typ, zegt genoeg.
Juist door een zijkoers te bevaren. Ben ik er weer.
Door te kiezen voor vertragen. Ben ik hier.
In het Nu. Schrijvend. Mijn voice.
Dankjewel, dat je me leest. Dat je me hoort.
Mag de dag zacht zijn voor je.
Liefs, Charelle
Lees ook:
Volg je mij al op Facebook, Instagram en Pinterest?
Pin voor later:
